ΣΥΝΘΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ. Στείλτε τα φτυάρια μας.
Με όλους τους λογαριασμούς, δεν είχαμε ένα τρομερά περασμένο καλοκαίρι. Η παραμονή σχεδόν εξ ολοκλήρου έξω από την πόλη σημαίνει ότι η συνηθισμένη αργή πτώση από τα πορτοφόλια μας απευθείας σε εκείνα του παγωτού και του παγωμένου καφέ και των προμηθευτών Bagel έχει σε μεγάλο βαθμό σε μεγάλο βαθμό. Αντί, σε ατμόσφαιρα βόλτα στο σπίτι από το πάρκο, σπηλιά και πάπια σε ένα εστιατόριο γειτονιάς για ένα δείπνο, έχουμε φάει ως επί το πλείστον στο σπίτι. Οι λίγες ημερομηνίες James και εγώ συνεχίσαμε έχουν επιδοτηθεί έντονα από δωρεάν babysitting από τους παππούδες. Ο James ήταν ο πρωταρχικός σύντροφος του Calder αυτό το καλοκαίρι και το καλοκαιρινό στρατόπεδο της μικρής πόλης, αν και εξακολουθούσε να είναι ένα σημαντικό κόστος, αισθάνθηκε εφικτό αυτό το καλοκαίρι με έναν τρόπο που δεν έχει αισθανθεί ποτέ πίσω στο σπίτι. Και όμως, καθώς ο Αύγουστος παραμένει και οι εβδομάδες μέχρι να αρχίσουν το σχολείο να συνεχίσουν να εκτείνονται μπροστά μας, παρατηρώ ένα συγκεκριμένο είδος αγοραστικής ώθησης που ξεχειλίζει.
Τι είναι αυτό; Το δέλεαρ του bonanza back-to-school; Μια υπόσχεση για ατελείωτο καλοκαίρι ψώνια; Είναι το γεγονός ότι είμαι επί του παρόντος σόλο εδώ στο Κοννέκτικατ με δύο παιδιά, ενώ ο James Solos με τον άλλο πίσω στο Μπρούκλιν; Είναι αυτή η παλιά ώθηση να πιστεύουμε ότι ίσως μια αγορά θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα λίγο πιο εύκολα, να αντισταθμίσει το έλλειμμα στις οργανωμένες δραστηριότητες και την ολοκληρωμένη φροντίδα των παιδιών; (Δείτε επίσης: μια πισίνα ανατίναξης. Δείτε επίσης: α παιδικό καγιάκ.)
Μετά από εβδομάδες ζεστού ήλιου και θερμότερης άμμου, τα τριάντα χρονών παιχνίδια παραλίας που υπερασπίστηκα στις αρχές του καλοκαιριού έχουν αρχίσει να σπάσουν κάτω από το στέλεχος του βαρύ παιχνιδιού. Οι κάδοι έχουν ξεσπάσει διαρροές, τα καλούπια άμμου – που χρησιμοποιούνται στην πρώτη θέση – έχουν σπάσει.
Το καλύτερο παιχνίδι στην παραλία δεν είναι παιχνίδι στην παραλία, λέω. Χρησιμοποιήστε τα χέρια σας! Δείχνω στα παιδιά μου πώς να ντρίμπαν την υγρή άμμος ανάμεσα στα δάχτυλά τους μέχρι να αναδημιουργήσουν τον καθεδρικό ναό του Γκαουντί σε μικροσκοπική, γεμάτη με κοχύλια μυδιών και φύκια. Τους δείχνω πώς να χρησιμοποιήσουν το τέλος ενός κελύφους Whelk για να χαράξουν τις γραμμές στην υγρή άμμο, πώς να στοιβάζονται μήκη παρασυρόμενων ξύλων σε τραπέζια και οδοφράγματα.
//
Εάν θέλετε να διαβάσετε την πλήρη έκδοση αυτού του κομματιού, παρακαλώ σκεφτείτε να γίνετε συνδρομητής στο δικό μου Σημειώσεις τσαγιού εγκύκλιος. Οι συνδρομητές λαμβάνουν ειδοποιήσεις όλων των νέων δημοσιεύσεων απευθείας στα εισερχόμενά τους μαζί με περιστασιακές δωρεάν αναρτήσεις (όπως αυτό!). Πληρώνοντας τους συνδρομητές έχουν πρόσβαση σε σχολιασμό προνομίων, κάθε νέα θέση, εβδομαδιαία νήματα συνδρομητών και την αόριστη ευγνωμοσύνη μου!
Εάν μια πληρωμένη συνδρομή δεν είναι στις κάρτες για εσάς αυτή τη στιγμή, παρακαλώ σκεφτείτε Μοιράζοντας το ενημερωτικό δελτίο μου με έναν φίλο! Τρεις παραπομπές σας δίνουν ένα μήνα δωρεάν! (Είκοσι πέντε σας παίρνουν ένα ολόκληρο χρόνο!)
